Ulga: Defenders of Leningrad

2 (polubienia)
4237 (odsłony)
Ten produkt jest dostępny tylko jeśli posiadasz konto w serwisie My Mini Factory
×
Kolor:

Płaskorzeźba ta jest pomnikiem obrońców oblężenia Leningradu, znanego również jako Blokada Leningradzka, która była przedłużoną blokadą wojskową podjętą głównie przez niemiecką Grupę Armii Północ przeciwko Leningradowi, historycznie i obecnie znanemu jako Sankt Petersburg, w teatrze Frontu Wschodniego II wojny światowej. Oblężenie rozpoczęło się 8 września 1941 roku, kiedy to ostatnia droga do miasta została odcięta. Chociaż Sowieci zdołali otworzyć wąski korytarz lądowy do miasta 18 stycznia 1943 roku, oblężenie zostało zniesione dopiero 27 stycznia 1944 roku, 872 dni po jego rozpoczęciu. Było to jedno z najdłuższych i najbardziej niszczycielskich oblężeń w historii i prawdopodobnie najbardziej kosztowne pod względem ofiar.Frontem Leningradzkim (początkowo Leningradzkim Okręgiem Wojskowym) dowodził marszałek Kliment Woroszyłow. W jego skład wchodziła 23 Armia w sektorze północnym między Zatoką Fińską a jeziorem Ładoga oraz 48 Armia w sektorze zachodnim między Zatoką Fińską a pozycją Słuck-Mga. Obecny był także Leningradzki Rejon Umocniony, garnizon Leningradu, siły Floty Bałtyckiej oraz grupy operacyjne Koporye, Południe i Słuck-Kolpino. Dla podtrzymania obrony miasta niezwykle ważne dla Armii Czerwonej było stworzenie drogi doprowadzenia do Leningradu stałego strumienia zaopatrzenia. Trasa ta przebiegała przez południową część jeziora Ładoga i korytarz ziemi, który pozostał niezajęty przez siły Osi pomiędzy jeziorem Ładoga a Leningradem. Transport przez jezioro Ładoga w cieplejszych miesiącach odbywał się za pomocą statków wodnych, a w zimie za pomocą pojazdów lądowych poruszających się po grubym lodzie (stąd trasa zyskała miano "drogi lodowej"). Nad bezpieczeństwem szlaku dostaw czuwała Flotylla Ładoga, Leningradzki Korpus PVO oraz oddziały zabezpieczające trasę. Niezbędne zapasy żywności były w ten sposób transportowane do wsi Osinowiec, skąd były przenoszone i transportowane ponad 45 km małą kolejką podmiejską do Leningradu. Trasa ta miała być również wykorzystana do ewakuacji ludności cywilnej z oblężonego miasta. W chaosie pierwszej zimy wojny nie było bowiem żadnego planu ewakuacji i miasto było całkowicie odizolowane aż do 20 listopada 1941 roku, kiedy to uruchomiono drogę lodową nad jeziorem Ładoga. Droga ta została nazwana Drogą Życia. Jako droga była bardzo niebezpieczna. Istniało ryzyko, że pojazdy utkną w śniegu lub zapadną się w połamanym lodzie spowodowanym ciągłym niemieckim bombardowaniem. Ze względu na wysoką śmiertelność zimą trasa stała się znana jako "Droga śmierci". Jednak linia ta dostarczała zaopatrzenie dla wojska i żywność, a także zabierała cywilów i rannych żołnierzy, pozwalając miastu na kontynuowanie oporu wobec wroga.

O autorze:
Scan The World
Scan the World enables metaReverse with a conscience; an ecosystem for everyone to freely share digital, 3D scanned cultural artefacts for physical 3D printing.

Opinie

Ten model nie ma recenzji. Chcesz być pierwszym recenzentem? Najpierw musisz wydrukować model.