Naczynie aptekarskie do syropu z biszkoptu

3 (polubienia)
621 (odsłony)
Ten produkt jest dostępny tylko jeśli posiadasz konto w serwisie My Mini Factory
×
Kolor:

Prezentowane majolikowe naczynie aptekarskie pochodzi z kolekcji Mateusza Bronisława Grabowskiego (1904-1976). Brzusiec naczynia jest jajowaty i przechodzi w szyjkę zakończoną wywiniętym kołnierzem otaczającym rurkowaty wylew. Uchwyt dzbanka ma kształt zawiniętej u podstawy listwy. Naczynie ozdobione jest kolorowym ornamentem roślinnym. Poniżej wylewu znajduje się sygnatura aptekarska. Ma ona formę opaski z zawiniętymi końcami. Na opasce znajduje się napis: SY [RUPUS] BETT [ONICAE] COMP [OSITUS], oznaczający syrop o stałym składzie sporządzony z brzeczki biskupiej. Głównym składnikiem tego preparatu było ziele biskupie (Betonica officinalis L.) - surowiec o łagodnym działaniu ściągającym, a także przeciwzapalnym i przeciwkrwotocznym. Pozostałe składniki to: majeranek (Origanum majorana L.), tymianek (Thymus vulgaris L.), róża psia (Rosa canina L.), lawenda francuska (Lavandula stroechas L.), szałwia lekarska (Salvia officinalis L.), fiołek wonny (Viola odorata L.), nasiona kopru włoskiego (Foeniculum officinale L.), nasiona anyżu (Pimpinella anisum L.), kminek zwyczajny (Carum anisum L.).), kminek zwyczajny (Carum carvi L.), piwonia zwyczajna (Peonia L.), paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare L.) i koper włoski (Foeniculum officinale L.). Kolekcja Grabowskiego składa się z 83 ceramicznych naczyń aptekarskich wykonanych w okresie od XVI do XIX wieku w manufakturach włoskich, holenderskich, brytyjskich i francuskich. Należą one do najcenniejszych eksponatów Muzeum Farmacji Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. Twórcą i darczyńcą kolekcji był magister farmacji Mateusz Bronisław Grabowski (1904-1976), przedwojenny inspektor farmaceutyczny województwa warszawskiego, żołnierz kampanii wrześniowej 1939 r., członek Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, a później emigracyjny przedsiębiorca i mecenas sztuki. W latach 1948-1976 prowadził aptekę w centrum Londynu oraz prężnie działającą firmę Grabowski Export-Import, która eksportowała leki do Polski i innych krajów za żelazną kurtyną. W 1959 r. założył galerię sztuki współczesnej Grabowski Gallery, która mieściła się tuż obok jego firmy. Nie była ona nastawiona na zysk, ale jej właściciel postanowił objąć swoim mecenatem zarówno polskich, jak i młodych, aspirujących artystów innych narodowości. W 1962 roku odbył się tam pierwszy europejski pokaz pop-artu. W Galerii Grabowskiego swoje prace prezentowali Jan Czapski, Wojciech Fangor, Magdalena Abakanowicz, Derek Boshier, Pauline Boty i wielu innych twórców. W ciągu blisko szesnastu lat działalności promocyjnej i wystawienniczej Mateusz Grabowski zgromadził prywatną kolekcję 386 dzieł sztuki. W 1975 roku przekazał ją Muzeum Sztuki w Łodzi oraz Muzeum Narodowemu w Warszawie. Farmaceuta kolekcjonował również ceramikę aptekarską, którą przekazał do Muzeum Farmacji w Krakowie. W 1975 r. w Londynie utworzył fundację swojego imienia - Kasę im. MB Grabowskiego, przeznaczając na ten cel znaczną część swojego majątku. Jej zadaniem jest promowanie polskiej kultury i nauki w Wielkiej Brytanii. Majolika to naczynia wykonane z wypalanej gliny i pokryte szkliwem cynowo-ołowiowym. Produkowane są techniką wywodzącą się z Bliskiego Wschodu. Z czasem technika ta rozprzestrzeniła się również na Półwyspie Iberyjskim, a następnie we Włoszech. Majolika pochodząca z tych regionów była szczególnie popularna w okresie renesansu i stała się jednym z symboli sztuki tego okresu. Do najważniejszych ośrodków ceramicznych należały: Faenza, Urbino, Deruta, Wenecja, Rzym, Montelupo i Savona. Wyroby z majoliki były bardzo drogie, dlatego zamówienie kompletu naczyń aptekarskich podkreślało wysoki status majątkowy właściciela apteki. W kolekcji Grabowskiego znajdują się: naczynia (na leki płynne), wazy, słoje (w tym albarella) i puszki (na leki półpłynne i stałe). Nazwy preparatów, najczęściej w języku łacińskim, umieszczano zazwyczaj w kartuszach malowanych na ściankach naczyń. Istnieją również pojemniki nieoznakowane, które mogły należeć do domowej apteczki zamożnego właściciela. W późniejszym okresie na naczyniach pozostawiano puste miejsca, w których można było wpisywać nazwy leków zgodnie z aktualną modą.

Autor:
malopolska

Opinie

Ten model nie ma recenzji. Chcesz być pierwszym recenzentem? Najpierw musisz wydrukować model.